a a a
2014-11-23

Pielgrzymka do Gruzji- Relacja


W dniach 12- 20 października  grupa pielgrzymów z Polski udała się do Gruzji. Pielgrzymi mieli możliwość poznać zwyczaje i specyfikę narodu gruzińskiego.
Pierwszy dzień pielgrzymki upłyną w stolicy Gruzji- Tbilisi.Za założyciela miasta uważa się  gruzińskiego władcę Wachtanga Gorgasali, który w V wieku odbił miasto z rąk Persów i zdecydował o przeniesieniu stolicy z pobliskiej Mcchety, jednak faktyczną stolicą Gruzji Tbilisi stało się na początku VIw.
Pierwszą świątynią którą zobaczyliśmy była Cerkiew Metechi , zachwyca ona swym wyjątkowym położeniem na wyniosłej skale pionowo opadającej do wód rz. Mtkwari.
W podziemiach świątyni spoczywają relikwie gruzińskiej królowej z V w Św. Szuszanik, którą własny mąż chciał torturami zmusić do nawrócenia na wiarę persów.
Tuż przy świątyni znajduje się bardzo charakterystyczny pomnik króla Wachtanga Gorgasalisiedzącego na koniu. Roztaczają się stąd malownicze widoki na twierdzę Narikala i starówkę, które leżą tuż za rzeką.
Z tarasu widokowego k. Cerkwi Metechiimożna zobaczyć ogromną, jasną figurę stojącą na wysokim wzgórzu. Jest to postać matrony symbolizującej Gruzję. W lewym ręku kobieta trzyma dzban wina, którym wita przyjaciół. Z kolei prawa dłoń ściska  miecz, którego smak poznają wrogowie. W ten sposób Gruzini pokazują światu swoje umiłowanie przyjaźni oraz silne pragnienie wolności i niezależności. KartlisDeda stoi na stoku góry Mtacminda, nieopodal twierdzy Narikala.Kontynuując spacer po dzielnicy łaźni tureckich- Abanotubani, dotarliśmy do urokliwych  wodospadów.
Po południu, w  Cerkwi Sioni z VI w. mieliśmy możliwość pokłonić się Krzyżowi Św. Niny i cząsteczce relikwii Ap. Tomasza. Następnym celem pielgrzymów była ormiańska  Cerkiew Nuraszel i świątynia Mama Dżwari- Ojciec Krzyż z typowo gruzińską, współczesną polichromią.
 W obrębie Starego Miasta, kilkadziesiąt metrów od brzegu Mtkwari, znajduje sią Cerkiew Anczischati- najstarsza świątynia w Tbilisi. Mury tej świątyni pamiętają pierwsze wieki gruzińskiego chrześcijaństwa. O sędziwym wieku przypomina  oryginalny kształt budowli, który odbiega od formy późniejszych świątyń.
Zwiedzając zabytki stolicy Gruzji nie sposób było pominąć AleiiRustalego- reprezentacyjny bulwar z historyczną zabudową z XIX w . Aleja ta uchodzi za główną i zarazem najbardziej prestiżową ulicę miasta wzdłuż której koncentruje się życie polityczne, kulturalne i towarzyskie współczesnej Gruzji.
W dniu Święta Pokrowy BM uczestniczyliśmy w Liturgii w Cerkwi Św. Barbary w Tbilisi. Typowo gruziński śpiew żeńskiego trio przeplatany był elementami słowiańskimi. Tu odczuliśmy słynną gruzińską gościnność. Ogromne wrażenie wywarł na wszystkich pielgrzymach skalny monaster Dawid-Garedzi , do którego udaliśmy się po Liturgii.W półpustynnym krajobrazie, na pograniczu z Azerbejdżanem znajduje się jeden z najcenniejszych zabytków gruzińskiej architektury. Pod nazwą DawidGareczi kryje się zespół kilkunastu klasztorów, dziesiątki kościołów, i setki kaplic oraz komnat skalnych, które powstawały od VI do XIII wieku.Mimo wielu zniszczeń, do dziś przetrwało wiele z pierwotnej architektury i fresków, ich poziom artystyczny pozwala zaliczyć je do skarbów sztuki światowej. Lawra powstała  na początku VI wieku, z inicjatywy jednego z Świętych Ojców Syryjskich Dawida. Dynamiczny rozwój i wzrost znaczenia Dawid Gareczi rozpoczął się w IX wieku, wraz z działaniami gruzińskiego świętego Irakliona. Relikwiom obu świętych mogliśmy się pokłonić po krótkim molebniu odsłużonym w głównej Cerkwi Ławry Dawid- Garedżi .
Trzeciego dnia pielgrzymowania po Ziemi Gruzińskiej pojechaliśmy do Kachetii na południowy-wschód od Tbilisi, gdzie znajduje się monaster Ninocminda z roku 575, jeden z najstarszych zabytków architektury wczesnochrześcijańskiej. Obecnie jest tu żeński monaster, tam w domowej kaplicy przechowywane sąbutyŚw Spiridona biskupa Trimifuntu.
Podróżując w głąb Kachetii,dojechaliśmy do kolejnego żeńskiego monasteru Bodbe, zbudowanego miedzy IV a IX stuleciem. Znajduje się tu cerkiew, wybudowana nad grobem krzewicielki gruzińskiego chrześcijaństwa, św. Nino tu na moszczach mogliśmy oświęcić zakupione wcześniej ikonki Świętej.Następnie udaliśmy się do miasteczka Signagi, znanego ze swego przepięknego, tarasowego położenia na zboczu góry, wąskich uliczek oraz okazałej twierdzy z 28 basztami. Otwiera się stąd niezapomniany widok na Dolinę Alazani.
Niedaleko Bodbe znajduje się monaster Chirsa, założony w VI wieku, przez jednego z 13 Syryjskich Ojców, św. Stefana Chirseli. W monasterze znajdują się relikwie Świętego przy których odsłużyliśmy molebień.
Kolejny dzień pielgrzymki to wyjazd „Gruzińską drogą wojenną” w kierunku najbardziej znanego szczytu Kaukazu. Mijając pasma Małego Kaukazu mieliśmy możliwość zobaczyć niespotykane w naszych szerokościach geograficznych widoki – okryte niezwykle barwną, jesienną szatą zbocza gór przeplatające się z dolinami. Cerkiew CmindaSameba (Świętej Trójcy)  i okoliczne góry tworzą jeden z kilku najwspanialszych widoków na Kaukazie.
Świątynia stoi na wysokości 2400 m n.p.m. Po jej wschodniej stronie znajduje się głęboka kotlina, w której leży miasto Kazbegi, zaś po przeciwnej stronie góruje majestatyczny, drzemiący wulkan Mkinwarcweri, czyli Kazbek.
Innym niespotykanym miejscem było skalne miasto Uplisciche funkcjonujące kilka wieków p.n.e. które liczy już 3 tyś. lat.Nie jednemu pielgrzymowi zapadł głęboko w pamięci wyjazd do Mcchety – dawnej stolicy Gruzji i kolebki jej chrześcijaństwa. W Cerkwi Dżwari ( krzyża), która uważana jest za perłę gruzińskiej architektury i stanowi  wzór dla wszystkich innych Cerkwi Gruzji.
Natomiast w największym żeńskim monasterze w Gruzji- SAMTAWRO, który został wybudowany przez króla Miriana, na miejscu pierwszej siedziby Św. Nino, mogliśmy złożyć swoje modlitwy przed grobem Ojca Gabriela, i relikwiami Św. Szio z Mgwime.
Ciekawym punktem pielgrzymki był monaster Sweticchoweli- Życiodajny Słup. Jest to katedra Gruzińskiej Cerkwi Prawosławnej, była rezydencja jej patriarchów,. Na tym miejscu za radą Św. Niny, król Mirian zbudował pierwszą gruzińską cerkiew. Obecnie w tej świątyni przechowywany jest Chiton Zbawiciela i płaszcz proroka Eliasza oraz stopa Ap. Andrzeja.Swoje pielgrzymowanie po Ziemi Gruźińskiej zakończyliśmy Liturgią w Partiarszym Soborze Św. Trójcy w Tbilisi.
Po kilku dniach pobytu w tym pięknym kraju, kiedy na własne oczy mogliśmy zobaczyć perły gruzińskiego dorobku kultury i sztuki, jednoznacznie nasuwa się wniosek, iż Gruzini są wiernymi strażnikami tradycji i dziedzictwa kulturowego. Na każdym kroku można odczuć, że przebywa się w kraju gdzie wiara prawosławna odgrywa bardzo ważną rolę, a Patriarcha Katolikos Eliasz II cieszy się ogromnym autorytetem się wśród wiernych.

m. Iłaria





serwisy internetowe strony internetowe